Jan-Ove Waldner

Jan-Ove Waldner

 (3 October 1965, Two times world champion 1986 & 1997) is a Swedish 47 years old table tennis player. In the 1990s he was more recognized in China than Bill Clinton. He is known as "the Mozart of table tennis" and is a legend in his native Sweden as well as in China. In China he is known as 老瓦 Lao Wa - "Old Wa" or 常青树 Chang Qing Shu - "Evergreen".

As of 2012, Waldner has been playing international elite level table tennis for 30 years, which is unusual in the table tennis world where hand-eye coordination and quick reactions are essential factors. Some young Chinese players that he has recently played against are trained by those he played against in the 1990s, who were in turn trained by others he played against in the 1980s.

He is one of four male players in the history of table tennis to achieve a career grand slam (World Champion and World Cup winner in singles, Olympic gold medal in singles) (in 1992).

His career ended (in 2012) at the international elite level, at the age of 46 years.

PLAYING CHOPPERS

PLAYING CHOPPERS

By Larry Hodges, USATT Certified National Coach

There is nothing more infuriating than losing to a patient chopper who lets you beat yourself with your own errors. Losing to a chopper is like four-putting in golf; you may have made some good drives to get to the green, but all you remember are the misses at the end. Rather than four-putting forever, let’s learn how to beat the chopper. 

A chopper is weakest in the middle, but you have more table (and so more margin for error) by going diagonally to a corner. Going for a winner down the line often catches the chopper by surprise. A chopper who is not particularly fast is vulnerable at the corners; a chopper with inverted on both sides is more vulnerable in the middle. Keep these "basics" in mind when playing any of the following styles. There are three general ways of playing a chopper. Informally they are called European style, Asian style, and Chiseling.

European Style

The goal here is to bring the chopper in close to the table, and then attack hard, especially at the chopper’s middle. The chopper is too close to the table to make the return, and so misses. When using this technique, you should mostly serve short to bring the chopper in, and try to follow with a strong attack. Sometimes, however, fake the attack, and push short instead - the chopper, in his haste to back up for the expected attack, will have trouble with this ball, and will often have to make a last-second lunge to return it. Even if he makes the return (often a weak one), he will be left jammed over the table and vulnerable to the next ball, which you can promptly loop for a winner. If the chopper stays closer to the table to guard against this drop shot, then you attack. The chopper has absolutely no way of answering this ... in theory.

During a rally, if the chopper makes a good return from away from the table, push short again, and start over. The object in a rally is to catch the chopper too far away from the table or moving backward so that you can drop the ball short, force him to rush in, and attack when he is jammed up against the table. Alternatively, you can push a few balls, keeping the chopper close to the table, and then attack when you think he’s not expecting it.

Asian Style

The goal here is to control the spin and pace of the rally. This method is especially good against a long-pipped chopper, but takes regular practice against a chopper to learn to do effectively. Pips-out players are especially good at this style, but many good inverted players also play this way. This style doesn’t work well against an all-inverted chopper who chops very heavy. Let’s assume you are playing a long-pipped chopper.

Here the aim is to get the chopper off the table, and then attack relatively softly over and over, into the long pips side, but not with full spin. The chopper can only return whatever spin you give him because of the long pips, and so their returns are not particularly heavy, making your continuous soft attack easy. After topspinning a few balls, you find one you like and loop or smash a winner.

Depending on what you are more comfortable with, you can topspin many balls in a row before going for a winner, or only a few - be unpredictable. Some players just topspin over and over, not going for a winner unless they get a very easy one. You should try to vary your spin, sometimes looping very dead, sometimes spinny. However, beware of varying spin returns when you vary your own spin. For example, when you give heavy topspin, expect heavy chop, and so either lift the ball more on next shot, or push and start over. Don’t fall into the trap of spinning heavily over and over – a chopper loves it, and all you’ll get are heavy chop returns, which can be very difficult to loop consistently.

You can mix in pushing, but too much pushing will throw your own timing off. By topspinning over and over to the long pips side (but not with full spin), you can build up a rhythm that a chopper will have difficulty breaking.

Try to get down to almost eye level with the ball by bending your knees. This will help your consistency by making the lifting easier and will get your eyes closer to the ball so you see it better.

Chiseling

I am not fond of this style. This basically means pushing with the chopper until the chopper either misses, pops up an easy one, or gets impatient and attacks too much. At the higher levels, chiseling is rare, but at the lower and medium levels, it is more common. Since I’m a strong believer that the game has to be FUN (it is a game!), I don’t like this way of winning. Unless you’re a chopper yourself (in which case SOMEONE’s got to push, and it might as well be you), I’d rather see a player lose by attacking in some way. You may lose now, but you’ll learn how to play a chopper better in future matches.

by   http://www.masatenisi.org/english/kesmeci.htm

joo se hyuk now....

Ten years ago at the LIEBHERR World Championships in the Parisian suburb of Bercy, Joo Saehyuk stunned the crowds.

He reached the final of the Men’s Singles event, only to lose to Austria’s Werner Schlager for the one and only time in his career.

In 2003 in the Palais Omnisport de Paris, he entertained, not by his antics but by his style of play; the backspin returns from the very depths of the court, combined with lightning fast forehand top spin missiles, brought gasps of adulation from the packed stands.

Not Named
However, a decade later, there will be no repeat of his meeting with Werner Schlager, no thrilling the Parisian crowds.

He is not named in the Korean line-up for the LIEBHERR World Championships, which start on Monday 13th May and conclude on Monday 20th May 2013.

No London Olympian Present
In fact none of the trio, who clinched the silver medal in the Men’s Team event at the London 2012 Olympic Games, is named in the Korean line-up for Paris.

There is no place for Oh Sangeun nor Ryu Seungmin; it is a quite drastic decision by the Korean selectors.

World Status
Currently Joo Saehyuk stands at no.13 on the Men’s World Rankings; Oh Sangeun is at no.17 with Ryu Seungmin being at no.20.

Many countries would give a fortune for such riches.

Beijing Exception
Over the past decade and more, since the retirement of Kim Taeksoo, they have formed the Korean Men’s Team time and again, the one exception to raise the eyebrows, being at the Beijing 2008 Olympic Games, when Yoon Jaeyoung was preferred to Joo Saehyuk.

Just as now, that selection, however conducted, did surprise. Had Joo Saehyuk played, Korea would have been the second seeds in the Men’s Team event and not the third listed. They drew China in the semi-finals, had Joo Saehyuk been present, would Korea have departed Beijing with silver and not bronze?

International Career Over?
At 33 years of age is the international career of Joo Saehyuk really at an end? Oh Sangeun is somewhat older at 36 years with Ryu Seungmin being the junior member. He is 30 years old.

Is a podium finish at a World Championships beyond a member of the illustrious group?

Swedish Wins
Surely, all are still young enough to win a major title; Sweden’s Jan-Ove Waldner was 31 years old when he won in Manchester in 1997 and 38 years of age when he progressed to the semi-finals of the Men’s Singles event at the Athens 2004 Olympic Games.

Meanwhile, Jörgen Persson was 42 years old when he finished in fourth place in the Men’s Singles event at the Beijing Olympic Games.

In Paris a semi-final berth is a minimum bronze medal.

An Obstacle
However, there is a major obstacle; it is called China.

Could Joo Saehyuk, Oh Sangeun or Ryu Seungmin stop China claiming a clean sweep of Men’s Singles medals?

The odds are longer than Joo Saehyuk reaching the final a decade ago.

Few Successes
Recent successes for the established Korean stars against the might of China has been better than most but comparatively rare; the most recent being in January 2012 at the GAC GROUP Hungarian Open when at the quarter-final stage, Joo Saehyuk beat Zhang Jike.

Memorably, Ryu Seungmin upset the odds in 2004 at the Athens Olympic Games by beating Wang Hao in the Men’s Singles final, whilst at the LIEBHERR World Championships in 2007 in Zagreb just one Chinese player suffered defeat against foreign opposition.

Fading Memory
Ma Long was beaten by a certain Joo Saehyuk.

Equally Oh Sangeun has enjoyed his moments of triumph, also Ma Long has been one of his victims; he beat the Chinese star in the group stage of the Men’s Singles event at the LIEBHERR Men’s World Cup in Moscow in 2009.

Alas for Korea, the wins are an increasing fading memory.

Semi-Final, the Final
At the London 2012 Olympic Games when China beat Korea in the Men’s Team final, there was no great sense of heartbreak in the Korean camp; more one of inevitability.

The final for the Koreans was the semi-final win against Hong Kong; that result guaranteed a medal and it guaranteed silver.

Young Team
A medal from the established trio in Paris, it’s a long shot and clearly those who make the decisions in Korea have decided odds are too great.

They have selected a male squad with the senior citizen being Cho Eonrae, the runner up in the Boys’ Singles event at the World Junior Championships in both 2003 and 2004, he is now 26 years old.

He is named alongside Kim Minseok, Seo Hyundeok and Jung Youngsik, all 21 years old with there being some doubt as to the fitness of Kim Minseok; recently he underwent an operation.

Lee Sangsu, 22 years old in addition to 23 year old Kim Kyungmin and 14 year old Huang Minha complete the youthful looking contingent.

Sweeping Changes
They are sweeping changes; there is no room for the likes of Lee Jungwoo, now 28 years old and at no.24 on the Men’s World Rankings, he is another significant omission

The onus falls on youth and when Joo Saehyuk progressed the final a decade ago, he was only 23 years old, very much the age of the team for 2013; his exploits live long in the memory.

Memories
He started his quest by dousing French hopes, he beat Cédrik Cabestany, now a Class 9 Para Table Tennis player following an illness which affected his playing arm.

Success over the local man in the opening round; next in line was Russia’s Alexey Smirnov followed by what was to be his closest call en route to the final. He saved one match point in his third round duel against Hong Kong’s Li Ching in the sixth game before eventually securing success.

Next to suffer was Chinese Taipei’s Chuang Chih-Yuan followed by a shock quarter-final win over China’s Ma Lin and a semi-final success in opposition to Kalinikos Kreanga of Greece.

Can Any Korean Produce the Extraordinary? 
A memorable journey; does one such excursion await his successor?
Can one of member of the current generation produce the extraordinary, can anyone match Joo Saehyuk?

I doubt it but what about 2015 or 2017 or the Olympic Games in 2016? Surely the selections suggest Korea has those tournaments more in mind and one day will what has never happened happen.

The Nearest
A World Men’s Singles champion from Korea not in 2013 but two, four or six years hence?

No Korean has achieved the goal, the nearest is Joo Saehyuk; silver medallist LIEBHERR World Championships 2003.

......http://ittf.com/.....

Have you ever played against LONG PIPS?

Have you ever played against LONG PIPS?

If yes, then you are already aware that the rubber gives off very different spin on the ball as opposed to inverted rubber. This can lead to mush confusion and frustration when playing opponents that use long pips.

This is why Coach Li wants to TEACH you how to set yourself up for the kill shot and finally take over control when playing long pips...

Table Tennis University has spared us one of their advanced training videos.  In this instructional video, Coach Li will go through the major tactics that should be used when playing against an opponent who is using long pips.

To start off, it is very important to be able to read the spin of the ball.  Remember, it is always better to hit the ball a little bit later and spin it, then to be too confident with your shot.    Coach Li, will explain how to set up a kill shot to the opponent with a simple push.

Pay close attention and take notes if you need to… Enjoy!

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=EAHNaiIhnWM

 

Modern Defense - techniques and tactics 2

Modern Defense - techniques and tactics  

Written by Kees   

Friday, 29 February 2008

CLASSIC & MODERN DEFENCE – BASIC TECHNIQUES AND TACTICS. 

2. The essence of defence. Outline of the style. 

If you want to defend, you must be attacked. Think of yourself as a city; having an impregnable wall is not enough to defeat your enemy – your opponent must be provoked to try and breach it or his weaknesses will not be exposed and you will not be able to exploit them and bring him on his knees. The idea of classic defence is to be besieged in such a way that the enemy attacks in vain and in the end is worn out, either to die in the field or to receive your coup de grâce. The idea of modern defence, however, is to be besieged in such a way that the enemy attacks in vain and while doing so rapidly becomes vulnerable for quickly mounted counter-attacks. Modern defence is generally faster, more deceptive and less safe than classic defence, because it is more provocative – it needs to be, because modern enemies are often so heavily armed (fast frames with fast rubbers generating massive spin) that they will breach your wall if you let them go on blasting at it. 

Whether you are a classic or a modern defender, your wall of defence should be equally perfect. No cracks, no fissures, no flaws. In table tennis this means you have to be able to bring back every ball. Furthermore, as any wall may be broken in time if the enemy is allowed a concentrated attack on it, you have to scatter his force and disrupt his assault – time and again. This means you must deny your opponent the opportunity to fully deploy his topspin and, if he succeeds in deploying it nonetheless, counter it in such a way that he will not have another opportunity to fully deploy it. Impregnability and disruption are the keys to a successful defence. An unsuccessful enemy will weaken and get exhausted; yet you may have to finish him off and this is the only instance in which a classic defender should actually attack. Behind the table this means you will wait for your opponent to miss and use his mistakes to win the point yourself. The more modern you are as a defender, the more you will try to force errors and use them. 

From all this it can be seen why your main tool is backspin. Firstly, because against no-spin and topspin the full force of topspin can be used for the attack; since there is no need to lift the ball, all energy of the stroke can be used for spin and forward speed. But against backspin part of the energy must be used to lift the ball; the result is less forward speed, so the attack is half-smothered. Using backspin means draining the opponent’s energy. Secondly, lifting a backspin ball is even harder (more likely: unsuccessful) when it is dropping after the bounce. This limits the possibilities the attacker has; he will have to hit the ball on the rise. Therefore using backspin cramps his style. Thirdly, using backspin against a topspin ball means (if it is done correctly) you are continuing the spin, instead of trying to stop it and replace it with spin of your own. So, all in all, using backspin means you are not only redirecting and draining your opponent’s energy, you are actually tapping it, turning the force of his attack against him. Nevertheless, a classic defender may still use topspin, but will do so merely for the coup de grâce. A modern defender will use topspin attacks far more frequently, to disrupt his opponent’s play and force him to make errors. 

Now, for a rough outline of the defensive styles it is useful to discern between three zones of defence: you have to return balls from between the net and the middle of the table (first zone of defence), or between the middle of the table and its end or close behind it (second zone of defence), or from (much) further behind the table (third zone of defence). In the first zone you will kill the occasional high ball, but almost always balls in this area will be low and you will push them aggressively, placing them deep to provoke the half-smothered topspin attack (mentioned above) in the second or, preferably, the third zone. At that, a modern defender may decide to go for a flip every once in a while. The third zone is where your strength really lies if you are a classic defender, since away from the table you are able to chop with full force. Here you will almost always chop, because chopping means making full use of your opponent’s attack, continuing his topspin as backspin and if possible adding to it. A ball too high to chop, here, will be a ball to kill. But the modern defender may also decide to loop aggressively in this zone. In the second zone you will again kill a high ball and for the rest either chop-block or chop-push (I will explain this term later on), placing the ball deep in order to provoke a topspin ball in the third zone. For the modern defender, looping is an option. 

From this it will be clear that not only you will have to move to the left and to the right in order to get to the ball, but that you will also move to the table (in) and away from it (out) a lot; in fact, as a classic defender you will move in to move out and as a modern defender you will be all over the place. This determines your basic position behind the table: you should stand at a point from which you can comfortably reach balls in all three zones. Too close to the table means you will have problems going away from it in order to chop; too far away and you will not reach the balls in the first zone. Your basic position as a classic defender is, therefore, about a yard from the table, with your right hip behind the middle line (if you are right-handed; because your reach at the backhand side is somewhat less than at the forehand side). During play you must always be able to reach any ball, so you have to come back to this position after every move you make. It is useful to imagine a rectangle, occupying the court from one small step to your right to one small step to your left and a good step backward; your basic position is in the middle of the front line of this rectangle and, moving around the court, you should try and keep at least one leg inside it at all times. If your defensive style is more modern, your basic position is (for right-handed players) more to the left and closer to the table; this will give you more room to use your forehand attack strokes. 

********************************************************

http://www.pipfacts.info/content/view/66/87/

Modern Defense - techniques and tactics 1

Modern Defense - techniques and tactics

1. Introduction. 

Defending away from the table, made famous by masters of the art such as Ding Song, feared for his supreme staying-power and his ferocious attacks, or willow-waisted Tong Ling, who seemed to win her matches lightly dancing an intricate ballet, is the most spectacular as well as the most demanding style in table tennis. The classic defender mainly chops from about two paces or more behind the table, coming in fast regularly to push short returns or attack weak ones; the modern defender alternates even more between defending and attacking. A defender has, therefore, to be able to move very quickly from side to side, covering a considerable distance since six feet behind the table balls tend to travel fast out of reach, and at that he has to be able to move quickly in and out. Moreover, at the end of every rush he has to be able to poise himself perfectly and then flawlessly chop, push, block, loop or smash. Not only fleet feet and a great sense of balance are absolutely necessary assets in this style, but the defender must be able to execute each and every attacking stroke as well as all defensive techniques. After three years of ardent practice an attacker will be more or less completely skilled, but at that point the defender’s education will have just begun. Defence, be it classic or modern, is the high-school of table tennis and if you wish to attend its classes you should be aware that you will have to do so for a considerable time and spend a lot of effort. 

You might well ask if all this labour is worth it. As a defender will you eventually be more than a match for attackers?
 

Theoretically, yes. Backspin as a means to defeat your opponent is superior to topspin. Firstly, because topspin is produced by swinging upward, against gravity, using groups of muscles which are normally less strong than the groups of muscles used to hack downward, assisted by gravity, in order to produce backspin (try to fell a tree hacking head-high; then try felling it knee-high; and see what you like best). Secondly, because topspin can be used against the player producing it, for it can be actively blocked and redirected; but against backspin, using inverted rubber, one can either push or try to counter by producing at least as much topspin, so your opponent will have to give up the initiative or spend more energy than you did to try and gain it. Thirdly, your opponent cannot really afford to return heavy backspin balls when they are dropping; this severely limits his reaction-time and therefore cramps his style, whereas the defender prefers to take the ball when it is dropping and therefore has all the time in the world to play his game. 

In practice, however, the advantage of the defender over the attacker is not as clear-cut. The defender will chop mostly well away from the table and as a result the ball will travel farther than a ball hit by an attacker who is typically standing close to the table. The defender’s ball will, therefore, in general lose speed and spin more than the ball hit by the attacker. The loss of speed is not much of a problem; the loss of spin is. Moreover, the introduction of the 40 mm ball, which loses spin and speed faster than the 38 mm ball, has been to the advantage of the attacker in this respect. It is still possible to deliver more chop than an attacker can handle, though, if the defender stays somewhat closer to the table than Ding Song used to do in his glorious days. Modern defensive styles as adopted by e.g. South-Korean female player Park Mi Young or Svetlana Ganina from Russia display this change in basic position. Seemingly a disadvantage, it has been turned into a gain, because attacking from this shorter distance is easier. As a result, the modern defender now may be more dangerous than ever before. 

How is it then, you might ask again, that there are so few defenders among the world’s top-players? 

There are two answers to this question. The first answer is that the number of defenders amongst top-players actually is disproportional high: 3 in the top 15 of men, 7 in the top 40 of women, if I counted right. That is 1 in 3 and 1 in 6 respectively, whereas I would estimate the rate of defenders to attackers in the total population of table tennis players to be more like 1 in 20 or 30. The second answer is that one probably would find even more defenders at the top, if more young players would choose to adopt this style. However, defensive styles are unpopular because it takes quite a long time to master them – much longer than attacking styles. Ours is an era of impatience; success has to come quickly or people will turn away to find other opportunities. Typically, it will take more than a year to make an accomplished defender out of an accomplished attacker. Most players who set out at this course quit after about three months; this is known as “the defender’s dip” and is caused by the grim fact that stepping up from attack to defence will initially mean you lose most matches you would have won before. You will start to win some after half a year of backbreaking training and again half a year further on you may be almost back on the level of competition you were used to. 

After that, however, you will start to shine. And defenders generally outlast attackers, so you may shine for a long, long time. Becoming a defender, then, will be far from easy and the choice should not be made light-heartedly. But if you are willing to dedicate yourself completely to the sheer beauty of this style, you will reach the apex of table tennis. 

****************************************************
Modern Defense - techniques and tactics

เหตุผลของการเลือกตียางเม็ด (สั้น/ยาว) พี่น้อย สุรสิทธิ์

c8  dhs

เหตุผลของการเลือกตียางเม็ด (สั้น/ยาว)

1. เกิดมาเพื่อเป็นมือรับโดยเฉพาะ 

ถ้าท่านค้นพบว่าตัวเองชอบการเล่นลูกตัดเป็นชีวิตจิตใจและสามารถทำได้ดี ท่านควรนำส่วนดีข้อนี้มาเป็นจุดเด่น และ ยึดถือเป็นสไตล์การเล่นของตัวเองเพื่อเอาชนะคู่ต่อสู้ได้ไม่ เนื่องจากเทคนิคของกาว speed ประกอบกับคุณภาพของไม้และยางในปัจจุบัน ทำให้ผู้เล่นสไตล์รุก สามารถบุกมือรับได้อย่างรุนแรง รวดเร็ว และแม่นยำมากกว่าสมัยก่อนมาก (เมื่อก่อนการ top spin ในเมืองไทยจะเน้นการ top ลูกโค้งมาก ๆ และเปลี่ยนน้ำหนักให้ลูกหมุนบ้าง ไม่หมุนบ้าง ซึ่งไม่เป็นปัญหากับมือรับแต่อย่างใด แต่เดี๋ยวนี้จะเป็นการ top กึ่งกระแทก รวบหัวลูก สร้างความลำบากให้กับมือรับมาก ๆ เนื่องจาก ลูกจะเลียดเน็ตและวิ่งไปอย่างรวดเร็ว รุนแรงมาก ๆ) มือรับแบบถอยตัดระดับสูง ๆ มักใช้ยางเม็ดกึ่ง หรือ เม็ดยาว ด้านแบ็คแฮนด์ มาช่วย control ลูกในขณะสับ ทำให้ลูกตีโต้กลับไปมีน้ำหนักมาก คู่ต่อสู้อาจไม่กล้าบุกต่อ แต่จะตัดลูกในลักษณะประคองกลับมา ผู้เล่นยางเม็ดควรใช้โอกาสนี้บุกกลับทันที 

2. ความสะใจส่วนตัว 

blaze  adidas

มีนักกีฬาหลายคน มีความสุขเมื่อเห็นคู่ต่อสู้ต้องกระเสือกกระสน พยายามตีโต้ลูกกลับมาให้ได้ แต่จะแล้วจนรอด ไม่ว่าจะตีกี่ลูก ๆ เขาก็ไม่เสียคะแนนสักที จนคู่ต่อสู้เป็นฝ่ายทำแต้มเสียเองหรือลูกตายโดยน้ำมือการบุกของเขา ผู้เล่นสไตล์นี้มักจะถูกตั้งฉายาว่า “กำแพงเมืองจีน” การเล่นแบบนี้เหมาะสมที่สุดกับการใช้ยางเม็ดยาว

3. มีปัญหาเรื่องการขยับตัว 

ผู้เล่นที่มีข้อจำกัดเรื่องการขยับตัวได้ไม่คล่องแคล่ว อาจเนื่องมากจาก อายุ การบาดเจ็บถาวร หรือ อื่น ๆ สามารถชดเชยข้อบกพร่องส่วนนี้ได้อย่างชาญฉลาดด้วยการใช้ยางเม็ดยาว ข้อดีก็คือ โดยคุณสมบัติของตัวยางเม็ดยาวเอง จะช่วยดึง speed ในเกมส์การเล่นให้ช้าลง (จะมากหรือน้อยเพียงใดขึ้นกับผู้เล่นเม็ดยาวเป็นผู้กำหนดได้) ทำให้ท่านมีเวลามากขึ้นในการขยับตัวเข้าหาลูก นอกจากนี้ยางเม็ดยาว ยังช่วยให้ผู้เล่นสามารถยืนชิดโต๊ะเล่นได้เพราะสามารถดูดซับแรงกระแทกไว้ได้ดีมาก ไม่ต้องถอยออกนอกโต๊ะเลยก็ยังได้ 

4. การตอบสนองช้า หรือ เคยเร็วแต่ปัจจุบันช้าลงกว่าเดิม 

ผู้เล่นที่มีการตอบสนองช้าโดยธรรมชาติ (พบเห็นบ่อย ๆ สำหรับมือใหม่หัดเล่น) หรือ เคยมีการตอบสนองรวดเร็วมาก่อนแต่ปัจจุบันการตอบสนองนั้นช้าลงไปแล้ว เนื่องจาก อายุ ฯลฯ จะสามารถชดเชยจุดอ่อนส่วนนี้ได้ด้วยการใช้ยางเม็ดยาว เพื่อลดความเร็วของจังหวะการเล่นลง ท่านจะมีเวลาคิด และตอบสนองลูกตีโต้ของคู่ต่อสู้ได้ทัน 

5. มีแรงบันดาลใจ 

การเริ่มเล่นเทเบิลเทนนิส นอกจากความชอบส่วนตัวแล้ว ยังมีปัจจัยอีกประการหนึ่งที่เสริมเข้ามาให้เกิดความมุ่งมั่นในการเล่นได้เป็นอย่างดี นั้นคือ แรงบันดาลใจนั่นเอง นักกีฬาที่มีฮีโร่ในดวงใจของเขาเป็นผู้เล่นยางเม็ด ไม่ว่าจะเป็น Joo Se Hyuk, Matsushita หรือ คนอื่น ๆ ที่ชื่นชอบ จึงอยากจะเล่นแบบนั้นให้ได้บ้าง 

นักกีฬาจำพวกนี้ จะกลายเป็นนักกีฬายาวเม็ดที่เก่งและยั่งยืนได้ ตราบใดที่แรงบันดาลใจของพวกเขาไม่เสื่อมคลาย (หลายคนมักท้อ เพราะเมื่อลองเปลี่ยนมาตียางเม็ดยาวแล้วจะเห็นว่า เล่นยากมาก ๆ ในช่วง 1-2 ปีแรก อาจแพ้ให้กับทุกมือได้แม้แต่มือที่เขาเคยชนะมาก่อนทุกครั้ง จนอาจเลิกเล่นเม็ดยาวไปเลยก็ได้ ผู้เขียนก็เคยประสบปัญหานี้มาก่อนเช่นกัน แต่หลังจาก 2 ปี ผ่านไป ขอยืนยันว่าท่านมีความสุขมาก เมื่อชัยชนะเป็นของท่าน) 

6. ผู้ที่มีความหลากหลายในการเล่น (เจ้าเล่ห์) ไม่ชอบใช้กำลังมาก 

เมื่อเล่นยาวเม็ดไปนาน ๆ จะพบว่า มันเป็นการผสมผสานกันระหว่าง การคำนวณทางคณิตศาสตร์ ฟิสิกส์ และ กลศาสตร์ประยุกต์ ดี ๆ นี่เอง ผู้เล่นที่ชอบการคิดใช้สมองเอาชนะคู่ต่อสู้แทนการใช้กำลังเข้าแลกกับคู่ต่อสู้ มักเป็นผู้เล่นยางเม็ดยาวที่ดี กลยุทธ์สำคัญคือ ผู้เล่นต้องคำนวณให้ได้ว่า ระหว่างหน้าไม้แบคแฮนด์และโฟร์แฮนด์ที่ใช้ มีความแตกต่างกันอย่างไร (ยิ่งถ้าหมุนไม้ตี ยิ่งต้องคำนวณมากขึ้นเป็นทวีคูณ) สมองจะคิดตลอดเวลา เพราะไม่รู้ว่าลูกที่คู่ต่อสู้ตีโต้กลับมาจะเป็นลูกอะไร และจะไปลงโต๊ะที่จุดไหน ควรจะตีโต้กับไปอย่างไร ด้วยแรง มุมของหน้าไม้ ท่าทางของร่างกาย ตำแหน่งการยืนบนโต๊ะ ฯลฯ อย่างไร มาถึงตรงนี้ เราจะเห็นว่านักกีฬาที่ใช้ยางเม็ดยาวส่วนใหญ่จะมีท่าทางการตีแปลก ๆ ไม่สวยงาม ดูเหมือนไม่เก่งเอาเสียเลย ทั้งนี้สาเหตุเนื่องจาก เกมส์มันรวดเร็วมาก เขาไม่มีเวลามาคิดจัดท่าทางการตีให้สวยงามดอก ขออย่างเดียวให้ตีลูกข้ามไป และมีประสิทธิภาพมากก็พอแล้ว ความเจ้าเล่ห์ทุกอย่างจะถูกงัดออกมาเพื่อให้ได้คะแนน (ความหมายของเจ้าเล่ห์ในที่นี้ ไม่ใช่การขี้โกง นะครับ) 

7. นักแสดง 

ถ้าเสียงเชียร์ของผู้ชมดังลั่นแล้วทำให้ท่านรู้สึกคึกคะนอง มีความสุข แล้วละก็ การเล่นเทเบิลเทนนิสด้วยสไตล์การเล่นที่ไม่เหมือนชาวบ้าน น่าจะเป็นทางเลือกหนึ่งที่สามารถดึงดูดให้ผู้ชมหันมาสนใจท่านได้นะครับ แน่นอน การใช้ยางเม็ดยาว คือทางเลือกของท่านนั่นเอง แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น หากจะเล่นได้ดีต้องอาศัยองค์ประกอบต่าง ๆ ดังกล่าวมาข้างต้นเสริมด้วย ในเกมส์แข่งขันสำคัญ ๆ ถ้าคู่ต่อสู้ไม่มีสมาธิ เนื่องจากเสียงเชียร์ของผู้ชม ประกอบกับต้องคอยดูน้ำหนักลูกของยางเม็ดยาวที่ท่านตีมา ไหนจะต้องรับมือกับความเจ้าเล่ห์ของลูกที่ท่านตีโต้กลับไป รับรองได้เลยว่า ผู้เล่นเม็ดยาวมีโอกาสชนะสูงมาก (ส่วนหนึ่งมาจากผู้ชมส่วนใหญ่ จะเชียร์ท่าน)

แล้วท่านล่ะ? ทำไมจึงเลือกเล่นยางเม็ด .................
by  พี่น้อย สุรสิทธิ์
http://pimplelover.pantown.com/

ทำโต๊ะปิงปอง D I Y Table Tennis

สอนทำแบบไม่กั๊กครับ

เผื่อว่า จะมีใครๆสนใจไปทำเองน่ะ

โต๊ะเทเบิลเทนนิส

1. พื้นหน้าด้านบนของโต๊ะเรียกว่า “พื้นผิวโต๊ะ” จะเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้ามีความยาว 2.74 เมตร ( 9 ฟุต) ความกว้าง 1.525 เมตร ( 5 ฟุต) และจะต้องสูงได้ระดับ โดยวัดจากพื้นที่ตั้งขึ้นมาถึงพื้นผิวโต๊ะสูง 76 เซนติเมตร ( 2 ฟุต 6 นิ้ว )

2. พื้นผิวโต๊ะให้รวมถึงขอบบนสุดของโต๊ะ แต่ไม่รวมถึงด้านข้างของโต๊ะที่อยู่ต่ำกว่าขอบบนสุดของโต๊ะลงมา

3. พื้นผิวโต๊ะอาจทำด้วยวัสดุใดๆ ก็ได้ แต่จะต้องมีความกระดอนสม่ำเสมอ เมื่อเอาลูกเทเบิลเทนนิสมาตรฐานทิ้งลงในระยะสูง 30 เซนติเมตร ลูกจะกระดอนขึ้นมาประมาณ 23 เซนติเมตร

4. พื้นผิวโต๊ะจะต้องเป็นสีเข้มสม่ำเสมอและเป็นสีด้านไม่สะท้อนแสง ขอบด้านบนของพื้นผิวโต๊ะทั้ง 4 ด้านจะทางด้วยสีขาว มีความกว้าง 2 เซนติเมตร เส้นของพื้นผิวโต๊ะด้านยาว 2.74 เมตรทั้งสองข้างเรียกว่า “เส้นข้าง” เส้นของพื้นผิวโต๊ะด้านกว้าง 1.525 เมตร ทั้งสองข้างเรียกว่า “เส้นสกัด”

5. พื้นผิวโต๊ะจะถูกแบ่งออกเป็นสองแดนเท่าๆ กัน กั้นด้วยเน็ตซึ่งขึงตั้งฉากกับพื้นผิวโต๊ะ และขนานกับเส้นสกัดโดยตลอด

6. สำหรับประเภทคู่ ในแต่ละแดนจะถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนเท่าๆ กันด้วยเส้นสีขาวขนาดกว้าง 3 มิลลิเมตร โดยขีดขนานกับเส้นข้างเรียกว่า “เส้นกลาง” และให้ถือว่าเส้นกลางนี้เป็นส่วนหนึ่งของคอร์ตด้านขวาของโต๊ะด้วย

7. ในการแข่งขันระดับมาตรฐานสากลโต๊ะเทเบิลเทนนิสที่ใช้สำหรับแข่งขันจะต้องเป็นยี่ห้อและชนิดที่ได้รับการรับรองจากสหพันธ์เทเบิลเทนนิสนานาชาติเท่านั้น และในการจัดการแข่งขันจะต้องระบุสีของโต๊ะที่จะใช้แข่งขันลงในระเบียบการแข่งขันด้วยทุกครั้ง

แล้วทีนี้มาดูของหรูๆกันมั่ง.............................

อยากได้สักโต๊ะไหมครับ

*********************************************************

LENISMS ,Table Tennis Training Slogans

พอดีว่า ไปเจอบทความนี้มา เกี่ยวกับหลักการตีปิงปอง อ่านดู แปลไม่ยากเท่าไรน่าสนใจดีครับ

จากที่ไปดูมาคือว่า เป็น slogan ของ ชมรมเค้านั่นแหละ ลองเอามาประยุกต์ใช้ดูกันนะ

LENISMS ,Table Tennis Training Slogans

1. RELAX
2. THINK SPIN
3. WATCH the BALL
4. SPIN POWER
5. Spin EQUALS Control
6. Spin is the name of the game
7. Move! DON'T reach!
8. SPIN SPIN SPIN
9. CONSISTENCY
10. Commit to your shot; Have faith in your stroke!
11. Placement; NOT Power!
12. Accelerate TO & THRU the ball!
13. FOCUS
14. FEEL the ball!
15. Always think....The ball IS coming back!
16. What you can get away with at lower skill levels, you CANNOT at higher levels.
17. Are you ready? to hit the ball AGAIN?
18. You have MORE time than you think; but, you may still not have enough time!
19. Bend your knees.
20. STOP & THINK, BEFORE you serve!
21. GET LOW; STAY low!
22. To IMPROVE, you MUST move!
23. MOVE those feet!
24. Move TO the ball; THEN stroke!
25. SPIN, DON'T HIT
26. Finish your stroke...THEN move.
27. SPIN is IN
28. Keep your eyes ON the ball!
29. THINK QUICK, but DON'T hurry (Jeff Del Nero)
30. Do NOT OVERpower the ball.
31. Place the ball where it wants to go
32. DON'T force your shot!
33. Play the point, not the situation. (Danny Seemiller)
34. Play every point as if it is deuce in the 7th! (Wei Wang)
35. There's no luck in this sport, the one who does the most preparation will win. (Marco Borrillo)
36. Rub the ball (Chetan)
37. Focus on your wrist, not on your body (Chetan)
38. Make good solid contact each time you hit the ball (Chetan)
39. Don't focus on the stroke; focus on the CONTACT (Chetan)
40. Don't Overpower the Ball
41. Use your body
42. Shift your weight
43. Always be ON YOUR TOES (balls of your feet)
44 The last point is most important (Rob Trudell)
45. Strike forward to control the ball (Rob Trudell)
46. No ball is TOO Easy
47. ATTACK the Middle; DEFEND the Middle (Danny Seemiller)
48. Stroke more forward
49. Full Strokes
50. Your strength, their weakness (Tinykin)
51. Smart Steps (Matt Winkler)
52. Purpose (every shot has a purpose, do you have a purpose for this shot?)
53. No opponent but yourself. (Tom Wintrich
54. The struggle is more important than the outcome. (Tom Wintrich)
55. Winning often involves risk. (Tom Wintrich)
56. Losing is a training drill for increasing focus. (Tom Wintrich)
57. The game is in the playing. (Tom Wintrich)
58. The QUALITY of practice is more important than the QUANTITY.
59. A problem clearly identified is one half solved (David Lesperance)
60. Competition reveals our weaknesses, practice turns weaknesses into strengths! (David Lesperance)

credit by http://www.tabletennisandmore.com
แล้วจะหาข้อมูลแปลกๆ ที่เป็นประโยชน์ หรือว่าตลกๆมาเล่าสู่กันฟังนะครับ

*************************************************************

Hou Yingchao Talks About The Choppers

ding song

                                     

Ding Song surprised the world with his skills several years ago, but lately we seem to have forgotten about that style of play. In this Worlds, choppers once again asserted themselves, but unfortunately the Chinese were the victims. Wang Hao's loss to Chen Weixing and Ma Lin's loss to Joo Se Hyuk were two of the biggest losses ever suffered by the Chinese. The two players left the hall quickly after the matches, and we were left with questions. Our reported asked Hou Yingchao, the only chopper on our team, to explain those losses.

hou ying chao

Reporter: Why did Ma Lin lose?
Hou: I feel that our players should have little problem playing choppers. But the team practices less against those choppers that use 
long pips on the backhand. We have very few players of that style, and their levels are not very high. The qualities of their chopping and their other techniques are less than Joo's. In our training, our partners could not generate high quality backspins and exert pressure like Joo can. However, if we stress the importance of playing against choppers and focus our training on that, our top players should have little trouble against choppers, since our players have such good forehand skills.

Reporter: What is special about Joo?
H:Joo mainly relies on his backhand skills, and the backhand creates attack opportunities for his forehand. That was how his match against Ma went: the way he scored points, and all his tactics, were based on the backhand.

R: How should we play Joo?
H: Make him move foreward and backward a lot. In other words, place the ball from far to close table,and from close table loop 
the ball to far table. Make him move continuously in and out. A chopper's footwork is such that he has trouble moving from close 
table to far away from the table, and not from far to close. Today, Ma Lin did not use this tactic much. More often he would just 
loop the ball, and not move the ball close and then loop it far.

R: When Ma Lin tried to drop short, he hit the ball into the net on several occasions. Why?
H: Ma Lin did not judge the spin correctly. Joo's spin was very strong, and beyond what Ma could control. That's why Ma netted the ball.

R: What are Chen Weixing's strengths?
H: Compared to Joo, Chen has more experience. He plays a very practical, seasoned game.

R: What are the differences among the three of you (Hou, Chen and Joo)?
H: We all have our own specialties. Our backhand techniques are different. Joo's chops are deeper and spinnier, and they pressured the opponents. Chen is a very steady chopper and seldom makes mistakes. I have more variations in my backhand spins than they. I use a different rubber than theirs, and I can create spin with my backhand rubber. Our forehands are roughly the same style, but they are better in forehand rallies and continuous attacks than I am. But I have more power and speed on my forehand attacks.

R: How large is the development space for choppers?
H: The space is very big. Among the final 8 in this Worlds, 2 are choppers, so there is great potential. We can produce great choppers if we stress such development. In our team's history, we have great choppers such as Chen Xinhua and Ding Song, and they acted as secret weapons. If we only emphasize the development of chopping techniques, the foreign choppers cannot possibly compete against us.

R: Which is the more advanced technique: defensive chopping style or attacking style?
H: Ding Song influenced a generation of players. His style is conceptually different than the old style. He has strong attacks, in contrast to the purely defensive style of the past. Now the chopping style has developed into one that can also attack via looping 
as well as defensive chopping, so there is a great deal of freedom in the choice of shots. The all-round

chen wei xing

credit by http://www.mytabletennis.net

*************************************************

Handling defensive player (chopper) ,มือสับ

Here are the details:

Handling defensive player (chopper):

joo se hyuk...chopper

1.With a chopper the goal is to serve short and then do strong attack.

2.Choppers are most vulnerable in the middle. When you serve short and attack at corners chopper can take long strides to reach it but in the middle he can not move fast and is forced to take it early by chopping or blocking.

3.Sometimes change the strategy and fake attack and push it.

4.Other way to handle, push short on backhand, attack deep into forehand or

5.Push short on forehand and then attack deep into backhand. Changing sides to defend on strong attack is very difficult especially when you push on forehand and attack deep on backhand. The shoulder blades hinder the chopper from stretching beyond a point making return difficult or impossible.

6.If a chopper is successful in chopping the strong attack, push short and start again. His chop in short push will be weaker then his chop on your strong topspin. He has to rush to get the short push and would be in a motion to go near the table, your attack at that point would be more effective.

7.If he has long pips then attacking soft topspins to find a loose ball to hit harder is effective too. With long pips the spin return is as strong as the spin you send to him.

8.Varying spin from no spin to very spinny balls is crucial to keep the variations. But, when you do heavy spin, expect a heavy chop back and the vice versa.

9.Consistent heavy spin topspins are not good as this allows chopper to do consistent heavy chops making you erratic.

10.Not letting the chopper build the rhythm is crucial.

11.Sometimes pushing twice to one side and top spinning to the other side is effective. By pushing twice to one side you are setting him up to build one side memory and then making him change to opposite side.

12.When top spinning get your eye level close to the ball that way you can watch the ball better, bend your knees and lift. This will make it more consistent.

13.Lastly, if you can not topspin enough, you could at lower and medium level chop back and wait for loose ball to attack.

credit by  http://www.mytabletennis.net/forum

เทคนิคการใช้เม็ดยาว โดย พี่น้อย-สุรสิทธิ์

พี่น้อย dr.neu

          ผู้เขียนขอนำมาเล่าสู่กันฟัง โดยเก็บรวบรวมจากประสบการณ์จริงของ การเล่นยางเม็ด สั้น/ยาว มากว่า 20 ปี ประยุกต์เข้ากับทฤษฎีทั่วไปของการเล่นเทเบิลเทนนิส โดยมีจุดประสงค์เพื่อจุดประกายให้กับผู้เล่นที่ต้องการใช้ยางเม็ด (สั้น/ยาว) หากผู้ใดมีความคิดเห็นเพิ่มเติม เชิญแลกเปลี่ยนได้ครับ

เทคนิคพื้นฐานการตีแบบมือรับ (Basic defensive strokes) 

การตัดกึ่งกระแทก (Slice) 
          บางครั้ง การตัดลูกกึ่งกระแทก ด้วยยางเม็ด (ทั้งเม็ดสั้น และ เม็ดยาว) ผู้เล่นสามารถบังคับให้ลูกพุ่งไปหาคู่ต่อสู้ได้อย่างรวดเร็วโดยคู่ต่อสู้ไม่คาดคิดมาก่อนได้ วิธีการทำได้ง่ายมาก มักใช้เมื่อต้องการรักษาไว้ไม่ให้ตนเองเสียแต้ม แต่แฝงไว้ด้วยการทำลายจังหวะคู่ต่อสู้เพื่อสร้างจังหวะใหม่ให้ตนเอง เพื่อจะพิฆาตด้วยการรุกในลำดับถัดไป
          การตัดลูกกึ่งกระแทก หน้าไม้จะสัมผัสลูก ณ ตำแหน่งค่อนไปด้านล่าง (สำหรับ basic; ส่วนขั้นสูง สามารถวางหน้าไม้ไปยังตำแหน่งอื่น ๆ ของลูกได้) จังหวะนี้ผู้เล่นต้องใช้กำลังจากท่อนแขนช่วยดันส่งลูกไปด้านหน้า (ถ้าใช้ข้อมือเพียงอย่างเดียว การ control ลูกจะทำได้ไม่ดีนัก) ส่งผลให้ลูกที่ข้ามไปยังฝ่ายตรงข้าม พุ่งไปอย่างรวดเร็วและ ติด back spin เล็กน้อย (แต่ลูกจะไม่หนักเสียทีเดียว) ถ้าเป็นเม็ดยาว อาจมี effect เสริมเข้ามาด้วย (ลูกส่าย ดิ้น กระโดด ฯลฯ ขึ้นอยู่กับแต่ละกรณี)
          คู่ต่อสู้ที่ไม่ชำนาญจะรู้สึกอึดอัดกับการรับลูกนี้ (อ่านน้ำหนักยาก เพราะจะต่างจากการตีด้วยอย่างเรียบอย่างสิ้นเชิง) เนื่องจากน้ำหนักลูกจะเปลี่ยนแปลงไปเรื่อย ประเดี๋ยวหนักประเดี๋ยวเบา ประกอบกับตำแหน่งการตกของลูกบนโต๊ะหลากหลายจุด
          ผู้เล่นยางเม็ด (สั้น/ยาว) ควรบรรจุการฝึกตัดลูกกึ่งกระแทกนี้ไว้ในแผนการฝึกซ้อมด้วย ให้ฝึกทั้งด้านโฟร์แฮนด์และแบคแฮนด์ ให้คล่องก่อน เนื่องจากเทคนิคนี้เป็นพื้นฐานอันดับแรกของการก้าวสู่เทคนิคขั้นสูงของการใช้ยางเม็ดต่อไป
การตัดลูก (Chop) 
          การตัดลูก (chop) ในที่นี้มักหมายถึงการตัดลูกให้มีน้ำหนักมากกว่าการ slice ผู้เล่นอาจยืนตัดลูกอยู่ในโต๊ะ หรือ นอกโต๊ะก็ได้โดยตั้งหน้าไม้เอียงทำมุมเล็กน้อยกับแนวระนาบ การตัดด้วยเม็ดสั้น ทำให้คล้ายกับการใช้ยางเรียบมาก ต่างกันที่การทำลูกให้หนัก ต้องออกแรงมากกว่ายางเรียบ ระยะเวลาขณะลูกสัมผัสกับหน้ายางต้องรวดเร็วมาก (ถ้าลูกกลิ้ง รูดผ่านเม็ดสั้นนาน ๆ จะกลายเป็นลูกเบา) สำหรับการตัดด้วยเม็ดยาว มักใช้เมื่อรับลูก top spin ของคู่ต่อสู้ ผู้เล่นต้องลากแขนให้ยาวเพื่อกวาดลูกและส่งไปด้านหน้า (ไม่ควรเคาะลูก) การบังคับลูกให้หนัก-เบา ใช้กำลังจากการสะบัดข้อมือขณะลูกสัมผัสกับหน้าไม้ การตัดด้วยเม็ด (สั้น/ยาว) นี้ มีข้อดีคือ คู่ต่อสู้อ่านน้ำหนักลูกลำบาก หากตัดลูกให้ตกปลาย ๆ โต๊ะ และ เลียด net มาก ๆ มีโอกาสได้คะแนนทันทีหรืออาจได้บุกในลำดับถัดไป
การบล็อก (Block) 
          จริง ๆ แล้ว ผู้เล่นยางเม็ด สามารถวางแผนให้คู่ต่อสู้ บุกมาด้วยการ top spin เพื่อตนเองจะได้บล็อกกลับไปเพื่อทำแต้ม ได้โดยง่าย กรณีบล็อกด้วยเม็ดสั้น ด้านแบคแฮนด์ แนะนำให้ตั้งหน้าไม้เกือบตั้งฉากกับผิวโต๊ะ และใช้ดันไปด้านหน้าอย่างแรงพร้อม ๆ กับหมุนบิดข้อมือเพื่อให้ลูกตกไปยังจุดที่ต้องการ (ลูกนี้ effect ค่อนข้างมาก เมื่อลูกตกบนโต๊ะแล้วจะกระโดดเล็กน้อย คู่ต่อสู้ส่วนใหญ่จะเสียจังหวะ) ถ้าต้องบล็อคลูกด้วยโฟร์แฮนด์ เม็ดสั้น ขอแนะนำลูกที่มีประสิทธิภาพมากคือการตบลูกกลับไปอย่างรวดเร็ว (ไม่ต้องประคอง; แรก ๆ อาจดูเหมือนมั่ว ลองฝึกไปนาน ๆ จะพบว่าทำได้ง่ายมาก) การใช้เม็ดยาวบล็อก มักเป็นการตั้งไม้ไว้เฉย ๆ ปรับหน้าไม้ให้พอดี (ขึ้นอยู่กับความหมุนของลูกที่ตีมา) แล้วลูกที่กระดอนออกไปจะมี effect จากตัวยางเม็ดยาวเอง พึงระลึกเสมอว่า เมื่อบล็อกลูกเสร็จแล้ว ตกช่วงชิงหาจังหวะบุกให้ได้ หากตั้งบล็อกไปนาน ๆ ผู้เล่นยางเม็ดมักเสียเปรียบ
การโยนลูกให้โด่ง (Lob) 
          ใช้เมื่อเสียหลัก ถลำออกนอกโต๊ะและจังหวะตีลูกอื่น ๆ ไม่ได้แล้ว จำเป็นต้องโยนลูกกลับไป จากสาเหตุที่ยางเม็ดสร้างให้ลูกหมุนได้ไม่ดีเท่ายางเรียบ เราควรใช้คุณสมบัติตรงจุดนี้มาเป็นจุดเด่น กล่าวคือ โยนลูกไปที่ปลายโต๊ะ โดยไม่ให้ลูกหมุน ด้วยเม็ดยาวหรือเม็ดสั้นก็ได้ จากประสบการณ์ที่ผ่านมา ไม่ค่อยได้ใช้เทคนิคนี้เท่าใดนัก เนื่องจากมีเทคนิคที่มีประสิทธิภาพอื่น ๆ รองรับอยู่ เช่น การตัด หรือ การตบสวนนอกโต๊ะ เป็นต้น
การหยุดลูก (Stop)
          การหยุดลูก (เมื่อรับลูก top spin) หรือ หยอดสั้นหน้า net (เมื่อรับลูกตัด ลูกโยนโด่ง หรือ ลูกเสิร์ฟ ฯลฯ) เป็นเทคนิคการใช้ยางเม็ดขั้นสูงอย่างหนึ่ง ก่อนอื่นเราต้องอ่านน้ำหนักลูกที่คู่ต่อสู้ตีมาให้แตกฉานเสียก่อน และดูตำแหน่งที่คู่ต่อสู้ยืนอยู่ โดยประเมินว่าจะเข้ามารับลูกไม่ทันแน่
การใช้เม็ดยาวหยุดลูก top spin ทำง่ายมาก เพียงแค่ตั้งหน้าไม้ไว้ และผ่อนกำลังข้อมือเล็กน้อยขณะสัมผัสลูก (ไม่ควรเคาะ เพราะลูกจะลอยออกนอกโต๊ะ ถ้าเป็นลูก top spin แรง) การตีลูกให้ตีทันทีในจังหวะแรกที่ลูกกระดอนขึ้นมาจากโต๊ะ 
ข้อควรระวัง อาจเสียแต้มได้ง่ายมาก ถ้าอ่านน้ำหนักลูกของคู่ต่อสู้ไม่ออก

credit by พี่น้อย-สุรสิทธิ์